Πρόκειται για ένα παραδοσιακό φυτό, που αποτελεί μέρος της ευρωπαϊκής παράδοσης και ειδικά της ελληνικής. Από την αρχαιότητα, οι ιατροί Γαληνός και Διοσκουρίδης το συστήνουν για διάφορες θεραπευτικές χρήσεις, ενώ στη Ρώμη χρησιμοποιούν το φυτό για τη θεραπεία τραυμάτων. Όταν το βράζουμε, απελευθερώνει ένα κόκκινο χρώμα που, σύμφωνα με την παράδοση, συμβολίζει το αίμα του Χριστού ή του Ιωάννη του Βαπτιστή, γι’ αυτό και αποκαλείται “St. John’s wort”.
Τα χρησιμοποιούμενα μέρη του φυτού είναι τα άνθη και τα φύλλα. Διατίθεται σε διάφορες μορφές και δοσολογίες, όπως κάψουλες (2 την ημέρα, κάθε μία 300 mg), βάμματα (30 σταγόνες βάμματος ή εκχυλίσματος, 3 φορές την ημέρα) και τσάι (2 κουταλάκια σε ένα ποτήρι με βραστό νερό). Πρέπει, όμως, να αποφεύγουμε να το χρησιμοποιούμε για περισσότερο από 4 εβδομάδες.
Έχει επιβεβαιωθεί επιστημονικά ότι διαθέτει ήπια αντικαταθλιπτική δράση (μπορεί ακόμη και να συγκριθεί με τα χημικά αντικαταθλιπτικά που κυκλοφορούν). Επίσης, έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, γι’ αυτό και μπορεί να εφαρμοστεί τοπικά εξωτερικά σε εγκαύματα και τραύματα.
Πρέπει να προσέχουμε, όμως, αν παίρνουμε αντιπηκτικά, άλλα αντικαταθλιπτικά και ανοσοκατασταλτικά, διότι μπορεί να μην είναι κατάλληλο για μας. Επίσης, λόγω του ότι μπορεί να προκαλέσει φωτοευαισθησία, χρειάζεται να προστατευόμαστε από τον ήλιο, ειδικά του καλοκαιριού.