Η Aloysia citrodora, ένα γνωστό βότανο από τον 17ο αιώνα, έχει διάφορα ονόματα, όπως Lippia citrodora, Λουίζα και Verveine des Indes. Ωστόσο, το πιο κοινό όνομα που χρησιμοποιείται για αυτήν είναι Λουίζα.
Αυτός ο θάμνος, που φτάνει σε ύψος περίπου 2-3 μέτρων, προέρχεται από τη Νότια Αμερική και διαθέτει μικρά λευκά και μωβ άνθη. Η Λουίζα έχει κερδίσει φήμη λόγω των μοναδικών της φαρμακευτικών και αρωματικών ιδιοτήτων.
Η ιστορία της Λουίζας χρονολογείται από το 1767, όταν ο Γάλλος φυσιολάτρης Philibert Commerson την ανακάλυψε στο Μπουένος Άιρες. Παρόλο που την ονόμασε Aloysia triphylla, επιστήμονες στη Μαδρίτη δημοσίευσαν τη φυτό με διαφορετικό όνομα, Aloysia citrodora, γνωστό και ως “Hierba de la Princesa,” προς τιμήν της Μαρίας Λουίζας της Πάρμας. Με την πάροδο του χρόνου, συντομεύτηκε σε Yerba Luisa ή Λουίζα.
Η δημοτικότητα της Λουίζας αυξήθηκε όταν φυτά διακινήθηκαν στην Ευρώπη και έγινε πολύ δημοφιλές άνθος για μπουκέτα, ποτ πουρί και καρυκεύματα. Αν και η φήμη της μειώθηκε κάπως κατά τον 19ο αιώνα, συνέχισε να χρησιμοποιείται σε προσωπικούς κήπους.
Η Λουίζα έχει φαρμακευτικές ιδιότητες που μπορούν να βοηθήσουν στην υγεία μας. Χρησιμοποιείται για την ανακούφιση στομαχικών πόνων και δυσκοιλιότητας, ενώ το αιθέριο έλαιο της έχει καταπραϋντική δράση κατά του άγχους. Επιπλέον, βοηθά στη βελτίωση του ύπνου και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρόσθετο σε πολλά φαγητά.
Το βότανο έχει επίσης ευεργετικές ιδιότητες στην περιποίηση και χαλάρωση, παράγοντας εξαιρετικά προϊόντα για το δέρμα. Ωστόσο, πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή και να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εάν έχετε ευαίσθητο δέρμα ή προβλήματα στα νεφρά.
Η καλλιέργεια της Λουίζας απαιτεί κάποια προσοχή και περιποίηση, αλλά αν είστε λάτρης των φυτών, αξίζει να το δοκιμάσετε. Εναλλακτικά, μπορείτε να απολαύσετε τη γεύση της μέσω του τσαγιού Λουίζας tofillo, που παράγεται στην Κρήτη και έχει κερδίσει πολλά βραβεία και επαίνους.