Η τσουκνίδα, ένα φυτό με απίστευτες θεραπευτικές ιδιότητες, είναι διαδεδομένη σε όλη την Ευρώπη. Συχνά βρίσκεται κοντά σε κατοικημένες περιοχές, όπου μερικές φορές δημιουργεί σημαντικές αποικίες, καθώς και σε ακαλλιέργητα εδάφη. Η τσουκνίδα, πολύχρονο φυτό με ύψος 50-120εκ., απλό και δυνατό στέλεχος με διακριτικό σκούρο πράσινο χρώμα και αδρές τρίχες που παρουσιάζουν διαφορές ανάμεσα στις διάφορες ποικιλίες, είτε είναι αραιές και σχεδόν λείες, είτε μαλακές και χνουδωτές. Τα φύλλα της είναι καρδιοειδή, ωοειδή αλλά στενόμακρα, με έντονα, γωνιακά, στρογγυλεμένα δόντια που τα καθιστούν σημαντικά μεγαλύτερα από τον μίσχο.
Τα άνθη της τσουκνίδας είναι δίοικα και πολύ μικρά, πράσινα, συγκεντρωμένα σε πολλά κρεμαστά τσαμπάκια. Γενικά, το φυτό είναι εξοπλισμένο με κνιστικές τρίχες. Αξίζει να σημειωθεί ότι όχι όλα τα είδη τσουκνίδας έχουν τα ανωτέρω χαρακτηριστικά. Η περίοδος άνθησης και συλλογής της είναι από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο, με χρησιμοποιούμενα μέρη του φυτού να είναι ολόκληρο το φυτό.
Η τσουκνίδα γνωρίζεται για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες από την αρχαιότητα, αν και οι πολύτιμες αυτές ιδιότητες ήταν σχετικά άγνωστες στις παλαιότερες εποχές.
Όσον αφορά τη σύστασή της, τα φύλλα της περιέχουν ισταμίνη, μυρμηκικό οξύ, πυρίτιο, κάλιο, τανίνη, γλυκοκινίνες και τις βιταμίνες Α και C σε μικρές ποσότητες. Επίσης, σύμφωνα με τον Saladin, το φυτό περιέχει νιτρικό ασβέστιο, οξείδιο του σιδήρου, ξυλώδη ουσία και χλωροφύλλη. Επιπλέον, η τσουκνίδα είναι πλούσια σε άλατα και οι κορυφές του περιέχουν, εκτός από τα παραπάνω, χαλκό, χλώριο, νάτριο και ορμόνες.
Σχετικά με τις θεραπευτικές της ιδιότητες, η τσουκνίδα λειτουργεί ως σπασμολυτικό σε περιπτώσεις ρευματισμών και ισχιαλγίας, διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος και έχει θεραπευτική δράση σε περιπτώσεις παραλύσεων. Επίσης, θεωρείται ότι λειτουργεί ως φυτό αφροδισιακό, αιμοστατικό, αντιαναιμικό, αντιδιαβητικό, διουρητικό, καθαρτικό και γαλακτογόνο. Επιπλέον, είναι αποτελεσματική κατά των κοψιμάτων, κατά της αρθρίτιδας (αφαιρεί το ουρικό οξύ) και συστήνεται για χρήση κατά των ρευματισμών, της ιδρωπικίας, της παχυσαρκίας και της νεφρολιθίασης. Είναι χρήσιμη κατά των κοινών εξανθημάτων, των παθήσεων της ουροδόχου κύστης και της ισχιαλγίας, καθώς και κατά της κράμπας του στομάχου. Επιπλέον, ρυθμίζει το σύστημα των αδένων, βελτιώνοντας την λειτουργία τους, και δρα αποτελεσματικά κατά της υπέρτασης.
Τα νεαρά φύλλα του φυτού έχουν ευεργετική επίδραση στο αίμα, αφού περιέχουν σίδηρο και πυριτικό οξύ. Επίσης, αν βράσουν και φαγωθούν όπως το σπανάκι κατά την άνοιξη, προσφέρουν υγεία στο σώμα. Ο χυμός της τσουκνίδας έχει αιμοστατική δράση στη μύτη, ενώ οι καρποί του φυτού ενισχύουν την ωοτοκία των κοτόπουλων.
Για τη φροντίδα του δέρματος και των μαλλιών, η τσουκνίδα χρησιμοποιείται με πλύσεις, ενώ κατά της κράμπας του στομάχου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αφέψημα. Ο χυμός του φυτού πρέπει να λαμβάνεται σε μικρές δόσεις, αραιωμένος με νερό. Επίσης, η τσουκνίδα χρησιμοποιείται σε εντριβές για την ανακούφιση από τους ρευματισμούς.
Εκτός από τις ιδιότητες του ως φάρμακο, οι ίνες της τσουκνίδας χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ποιοτικών υφασμάτων, ενώ παλαιότερα, οι Βασκίροι και οι Καμτσαντάλοι χρησιμοποιούσαν τις ίνες για την κατασκευή χορδών και διχτυών για το ψάρεμα.