Ο μεγάλος Έλληνας πολιτικός Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου 1864 στα Μουρνιά των Χανίων και έφυγε από τη ζωή στις 18 Μαρτίου 1936 στο Παρίσι. Διετέλεσε μια φορά πρωθυπουργός στην Κρητική Πολιτεία και επτά φορές στην Ελλάδα. Ο Βενιζέλος είχε σημαντική συμβολή στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων της Κρήτης και στις πολιτικές εξελίξεις της Ελλάδας από το 1910 μέχρι τον θάνατό του το 1936.
Αρχικά, οργάνωσε και ηγήθηκε του Κινήματος του Θερίσου και το 1910 ανέλαβε τη θέση του πρωθυπουργού στην Κρητική Πολιτεία. Αυτή τη θέση την εγκατέλειψε λίγο αργότερα για να αναλάβει το αντίστοιχο αξίωμα στην Ελλάδα, όταν κλήθηκε από το Στρατιωτικό Σύνδεσμο. Μια από τις σημαντικότερες πολιτικές στιγμές του ήταν η περίοδος των Βαλκανικών Πολέμων το 1912-1913, κατά την οποία υπήρξε κεντρικός πρωταγωνιστής στον διπλασιασμό της ελληνικής επικράτειας.
Κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Βενιζέλος υποστήριξε την Αντάντ και αντιτάχθηκε δημοσίως στην ουδετερότητα που διατήρησε ο βασιλιάς. Ωστόσο, αυτή η διαφωνία τον οδήγησε στην παραίτησή του από τη θέση του πρωθυπουργού και στη δημιουργία του Εθνικού Διχασμού.
Παρότι αποχώρησε για λίγο από την ελληνική πολιτική σκηνή, επέστρεψε και ανέλαβε ξανά τη θέση του πρωθυπουργού το 1924 και το 1928. Τον Ιανουάριο του 1933 ανέλαβε για τελευταία φορά το αξίωμα του πρωθυπουργού, ενώ τον Μάρτιο του 1935 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ελλάδα μετά από μια απόπειρα πραξικοπήματος. Ολοκλήρωσε τη ζωή του στο Παρίσι, ενώ ο τάφος του σε ύψωμα του Ακρωτηρίου στην Κρήτη αποτελεί μνημείο της ιστορίας του.