Το μελισσόχορτο, ένα φυτό πολυετούς διάρκειας που κυρίως βρίσκεται στη Νότια Ευρώπη και τις χώρες της Μεσογείου, έχει κερδίσει το ενδιαφέρον λόγω των θεραπευτικών του ιδιοτήτων. Ονομάζεται έτσι εξαιτίας της έλξης που ασκεί στις μέλισσες, ενώ θεωρείται εξίσου ωφέλιμο με το μέλι. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν το μελισσόχορτο για να αντιμετωπίσουν τσιμπήματα φιδιών και σκορπιών, θεωρώντας το ικανό να επουλώσει τις πληγές.
Ουσιαστικά, αυτό το πολύτιμο φυτό έχει πολλές χρήσεις. Έχει χαλαρωτική και τονωτική δράση στο νευρικό σύστημα και χρησιμοποιείται ευρέως για να αντιμετωπίσει την άγχος, την κατάθλιψη, την υπερένταση και προβλήματα που σχετίζονται με το πεπτικό σύστημα. Έχει αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματικό στην καταπολέμηση της αϋπνίας, των νευρικών διαταραχών και των πανικών επιληψιών.
Επιπλέον, γνωστοποιήθηκε για τις καταπραϋντικές του ιδιότητες, παρέχοντας ανακούφιση από πονοκέφαλους, πυρετό, δυσμηνόρροια, πόνο στα αυτιά, άσθμα και βρογχίτιδα. Αποδείχθηκε χρήσιμο και για τις ημικρανίες και νευραλγίες. Ταυτόχρονα, συμβάλλει στην απομάκρυνση του μετά τον τοκετό και πιστεύεται ότι μπορεί να βοηθήσει στη ρύθμιση του κύκλου της γυναίκας και σε περιπτώσεις δυσκολίας στην αναπαραγωγή.
Επιπλέον, το μελισσόχορτο διαθέτει αντιβακτηριδιακές, αντιικές και αντισταμινικές ιδιότητες, και χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση τσιμπημάτων από εντόμους και αλλεργικών αντιδράσεων. Είναι γνωστό επίσης ότι διευκολύνει τον ιδρώτα και συμβάλλει στη διάλυση του ουρικού οξέος.
Παρόλα αυτά τα πλεονεκτήματα, πρέπει να λάβουμε υπόψη μερικές πιθανές παρενέργειες και αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα. Συνιστάται η συμβουλή ενός ειδικού πριν από τη χρήση του. Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι μπορεί να αλληλεπιδράσει με ορισμένα φάρμακα του κεντρικού νευρικού συστήματος, αντικαταθλιπτικά, αντιδιαβητικά, θυρεοειδικές ορμόνες και φαρμακευτική αγωγή για το AIDS.
Για να εντάξουμε το μελισσόχορτο στην καθημερινή μας διατροφή, μπορούμε να το καταναλώσουμε ως έγχυμα, αφέψημα, βάμμα, εκχύλισμα ή ακόμα και σε μορφή κρασιού. Από τα αρχαία χρόνια, οι άνθρωποι αναγνώριζαν τις θεραπευτικές του ιδιότητες, με το μελισσόχορτο να θεωρείται ως ένα ευεργετικό φάρμακο για την κατάθλιψη και να συνδέεται με την αύξηση της αντοχής στον χρόνο. Μάλιστα, διάσημο ελιξίριο με την ονομασία ‘Eau de mélisse des Carmes’, που παρασκευαζόταν από καλόγερους του Καρμέλου στον 17ο αιώνα, περιλάμβανε το μελισσόχορτο ως ένα από τα βασικά του συστατικά, με θετικές επιδράσεις στο νευρικό και πεπτικό σύστημα, καθώς και στην ψυχική και σωματική ευεξία.