Εστραγκόν: ένα βότανο με υπέροχη γεύση και άρωμα

Εστραγκόν: ένα βότανο με υπέροχη γεύση και άρωμα

Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν το εστραγκόν για να επουλώσουν πληγές από δαγκώματα φιδιών. Κατά τον Μεσαίωνα, το φυτό αυτό ονομαζόταν Τραγκόνια ή Τάρχον, πιθανώς λόγω της αραβικής προέλευσής του. Σύμφωνα με παραδοσιακές πεποιθήσεις, η αραβική ονομασία μάλλον προέρχεται από το ελληνικό “Δράκος” (φίδι), επειδή πίστευαν ότι το εστραγκόν απέκρουε φίδια και δράκους και θεράπευε τα δαγκώματά τους.

Το μίγμα των χυμών εστραγκόν και μάραθου ήταν δημοφιλές ποτό για τους βασιλείς της Ινδίας. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου του 8ου στην Αγγλία, υπάρχουν αναφορές που λένε ότι χώρισε την Αικατερίνη της Αραγονίας επειδή χρησιμοποιούσε απερίσκεπτα το εστραγκόν.

Στη λαϊκή ιατρική, το εστραγκόν χρησιμοποιούνταν για δαγκώματα ζώων και θεωρούνταν φάρμακο για τον πονόδοντο. Στο Ιράν, τα φύλλα του ρωσικού εστραγκόν δίνονταν ως ορεκτικό σε άτομα που πάσχουν από ανορεξία.

Τα φύλλα του εστραγκόν είναι πολύ αρωματικά, με έντονη υπαιθριοφυή γεύση που θυμίζει γλυκόριζα. Περιέχουν ιώδιο, βιταμίνες Α και C, και αποτελούν μια εξαίρετη πηγή καλίου. Τα φύλλα του γαλλικού εστραγκόν περιέχουν περίπου 2-3% αιθέριο έλαιο με κύρια συστατικά την εστραγκόλη και την ισομερή με την εστραγκόλη ανηθόλη. Τα φύλλα του περιέχουν 1% αιθέριο έλαιο με κύρια συστατικά τη σαμπινίνη και τη μεθυλική ευγενόλη.

Στον τομέα της θεραπευτικής χρήσης, το εστραγκόν έχει αντισκορβουτικές, διουρητικές, εμμηναγωγές, αντιπυρετικές, υπνωτικές και ανθελμινθικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της δυσπεψίας, της φουσκώματος, της ναυτίας και της λόξυγκας. Επιπλέον, βοηθά σε ελαφρά προβλήματα αϋπνίας και καθυστερημένης περιόδου. Το αιθέριο έλαιο του χρησιμοποιείται για προβλήματα πέψης και έμμηνης ρύσης.

Στην κουζίνα, το εστραγκόν θεωρείται ένα από τα πλέον χρήσιμα βότανα. Προσθέτει ένταση και άρωμα σε σαλάτες, σάλτσες λευκών και κόκκινων κρεάτων και ψαριών, αυγά, παγωτά, φρουτοσαλάτες κ.α. Οι βλαστοί του μπορούν να μαγειρευτούν ως λαχανικό. Είναι επίσης ιδανικό για ξύδι και μουστάρδα. Πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή, καθώς η δυνατή του γεύση απαιτεί μικρές ποσότητες και προσθήκη προς το τέλος του μαγειρέματος για να διατηρηθεί το άρωμά του. Συνδυάζεται ιδανικά με λεμόνι και μικρά κρεμμύδια.

Exit mobile version