Κατά τη διάρκεια των εργασιών για την τοποθέτηση του νέου ενιαίου αγωγού ύδρευσης στην Ερέτρια, που αποτελεί μέρος του έργου «Αντικατάσταση Δικτύου Ύδρευσης Ερέτριας (υπόλοιπα τμήματα πόλης)» και χρηματοδοτείται από το Ε.Π. «Υποδομές Μεταφορών, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη 2014-2020» (ΟΠΣ 500157), ανακαλύφθηκε τμήμα οικίας από την υστεροκλασική περίοδο (μέσα 4ου αιώνα π.Χ.) με βοτσαλωτό δάπεδο που απεικονίζει δύο Σατύρους.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού, το κτήριο αυτό βρίσκεται στον κεντρικό πυρήνα της αρχαίας πόλης της Ερέτριας, κοντά στο ιερό του Δαφνηφόρου Απόλλωνα, τη «Συνοικία των Παναθηναϊκών Αμφορέων» και την «Οικία των Μωσαϊκών». Σε αυτές τις περιοχές έχουν ανακαλυφθεί παλαιότερα κατοικίες του 4ου αιώνα π.Χ. με πολυτελή βοτσαλωτά ψηφιδωτά δάπεδα.
Κατά την ανασκαφή αποκαλύφθηκε τετράγωνο δωμάτιο διαστάσεων 3,50μ. x 3,55μ., με τοίχους στα νότια και ανατολικά. Στις βόρειες και δυτικές πλευρές του δωματίου δεν κατέστη δυνατή η πλήρης αποκάλυψη των τοίχων λόγω της περιορισμένης έκτασης της ανασκαφής και της ύπαρξης οδοστρώματος.
Το βοτσαλωτό δάπεδο, κατασκευασμένο από μικρά, λευκά βότσαλα, περιλαμβάνει ένα κεντρικό μετάλλιο διαμέτρου 1,13μ. με παράσταση δύο Σατύρων. Οι μορφές είναι ανδρικές, με ζωόμορφα χαρακτηριστικά, και απεικονίζουν έναν νεαρό που παίζει διπλό αυλό και έναν μεγαλύτερο γενειοφόρο που χορεύει. Τα βότσαλα διαφόρων χρωμάτων (λευκό, μαύρο, κόκκινο, κίτρινο) χρησιμοποιήθηκαν για την απόδοση των λεπτομερειών, προσδίδοντας ζωντάνια στις μορφές.
Στις βόρειες, ανατολικές και δυτικές πλευρές του δωματίου αποκαλύφθηκε υπερυψωμένο δάπεδο από κονίαμα, πιθανότατα για την τοποθέτηση κλινών ή ανακλίντρων, υποδηλώνοντας τη χρήση του δωματίου ως ανδρώνα για συνεστιάσεις και συμπόσια.
Μετά την εγκατάλειψή του στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες (5ος-6ος αιώνας μ.Χ.), ο χώρος χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο, όπως δείχνουν οι πέντε τάφοι που βρέθηκαν στο εσωτερικό του δωματίου και οι άλλοι πέντε εξωτερικά.
Η χρονολόγηση της οικίας και του βοτσαλωτού ψηφιδωτού δαπέδου πιθανολογείται μετά τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ., όταν άρχισαν να εμφανίζονται πολυτελείς ιδιωτικές κατοικίες στην Ερέτρια με την κεντρική περίστυλη αυλή.
Το τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Στερεάς Ελλάδας αποφάσισε την προσωρινή κατάχωση του δαπέδου για την προστασία του και την τροποποίηση της διέλευσης του αγωγού ύδρευσης. Η ΕΦΑ Ευβοίας προέβη σε άμεσες εργασίες στερέωσης και καθαρισμού του δαπέδου και προγραμματίζει την ένταξη του νέου αρχαιολογικού συνόλου στη «Μελέτη ενοποίησης των μνημείων του αρχαιολογικού χώρου Ερέτριας».