Η υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη συγκλόνισε την Ελλάδα και τη διεθνή κοινότητα. Στις 6 Φεβρουαρίου 2015, ο Βαγγέλης, 20 ετών, εξαφανίστηκε από τη φοιτητική εστία της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων και μετά από 10 ημέρες ενταμένων αναζητήσεων, βρέθηκε νεκρός στις 15 Μαρτίου 2015. Η εξαφάνιση και η θλιβερή κατάληξη της ζωής του έφεραν στο προσκήνιο το φαινόμενο του bullying, το οποίο μέχρι τότε δεν είχε την ευρύτερη αναγνώριση που έχει σήμερα.
Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης υπήρξε θύμα σοβαρού εκφοβισμού από άλλους φοιτητές, οι οποίοι του προκαλούσαν σωματική και ψυχική κακοποίηση. Τα φρικτά βασανιστήρια που υπέστη, όπως η κλειδώματά του σε ντουλάπα και οι σωματικές επιθέσεις, προκάλεσαν ένα μεγάλο κοινωνικό και νομικό αντίκτυπο. Η αποκαλυπτική έρευνα και οι μαρτυρίες των συμφοιτητών του αποκάλυψαν το κλίμα τρόμου που ζούσε ο νεαρός φοιτητής.
Η υπόθεση αυτή έγινε σημείο καμπής για την κοινωνία, καθώς η έννοια του bullying απέκτησε πιο καθαρό και πιο συνειδητό πρόσωπο. Στη δικογραφία που ακολούθησε, αναφέρθηκαν περιστατικά βάναυσων επιθέσεων, μεταξύ των οποίων χτυπήματα και βασανιστήρια με αντικείμενα, ενώ ορισμένοι κατηγορούμενοι κρεμάσανε τον Βαγγέλη από παράθυρο, βασανίζοντάς τον επανειλημμένα.
Η οικογένεια του Βαγγέλη, έχοντας αντιμετωπίσει αυτό το τραγικό γεγονός, κατήγγειλε τη σχολή και όλους εκείνους που γνώριζαν το τι συνέβαινε και δεν μιλούσαν. Παράλληλα, η υπόθεση έγινε σύμβολο και ξεσήκωσε τη δημόσια κοινότητα, με πορείες και διαδηλώσεις να γίνονται για τη δικαίωση του 20χρονου.
Το δικαστήριο καταδίκασε τους κατηγορούμενους σε ποινές, με οκτώ από αυτούς να κρίνονται ένοχοι και να επιβάλλονται ποινές φυλάκισης και κοινωφελούς εργασίας, ενώ οι τρεις ανήλικοι που συμμετείχαν στη βία κατά του Βαγγέλη αντιμετώπισαν διαφορετική ποινική μεταχείριση.
Η οικογένεια του Βαγγέλη παρέμεινε αμετάπειστη στην πεποίθησή της ότι η απώλεια του παιδιού τους δεν ήταν αποτέλεσμα αυτοκτονίας, ενώ ο πατέρας του δήλωσε πως η δικαίωση ήρθε μέσα από το λαϊκό αίσθημα και την αναγνώριση της αλήθειας για όσα συνέβησαν.