Ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης, Ακίλα Σάλεχ, τόνισε ότι η Βουλή αποτελεί τη μοναδική θεσμική αρχή με αρμοδιότητα την κύρωση διεθνών συμφωνιών, επαναλαμβάνοντας ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο θαλάσσιας οριοθέτησης που υπέγραψε η κυβέρνηση του Φαγέζ αλ Σάρατζ δεν κατατέθηκε ποτέ προς έγκριση στο Κοινοβούλιο ούτε εγκρίθηκε από αυτό. Όπως υπογράμμισε, το μνημόνιο είναι νομικά ανυπόστατο και δεν δεσμεύει το λιβυκό κράτος, σύμφωνα με δημοσίευμα του libyaobserver.
Σε συνέντευξή του στο Λιβυκό Πρακτορείο Ειδήσεων (LANA), ο Σάλεχ ανέλυσε ότι διεθνείς συμφωνίες μπορούν να υπογράφονται μόνο από νόμιμη κυβέρνηση που έχει λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Όπως σημείωσε, οι συμφωνίες που υπέγραψε η κυβέρνηση Αλ Σάρατζ δεν αντανακλούσαν τη βούληση του λιβυκού λαού, προσθέτοντας πως «ό,τι στηρίζεται στην παρανομία παραμένει παράνομο, ανεξάρτητα από το πόσος χρόνος περνά».
Νέα προοπτική διαλόγου στην Ανατολική Μεσόγειο
Ο πρόεδρος της Βουλής επισήμανε ότι η Λιβύη διαθέτει πλέον μια νέα δυνατότητα να επανακαθορίσει τη θαλάσσια παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο μέσα από διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Τουρκία. Υπογράμμισε ότι η επόμενη περίοδος θα πρέπει να βασιστεί στη συνεννόηση και όχι στη σύγκρουση, διευκρινίζοντας ότι η λιβυκή κυριαρχία στα χωρικά ύδατα συνιστά «κόκκινη γραμμή».
Αναφερόμενος στις διεθνείς αντιδράσεις γύρω από το μνημόνιο, ο Σάλεχ σημείωσε ότι ορισμένα κράτη αναγνωρίζουν την έλλειψη νομιμότητάς του, ενώ άλλα το αντιμετώπισαν ως τετελεσμένο για πολιτικούς λόγους. Σε κάθε περίπτωση, όπως επανέλαβε, καμία συμφωνία που δεν έχει επικυρωθεί από τη Βουλή των Αντιπροσώπων δεν δεσμεύει τη Λιβύη.
Η στάση Αθήνας, Καΐρου και Άγκυρας
Όπως ανέφερε, «η Ελλάδα αρχικά κράτησε σκληρή στάση, θεωρώντας ότι το μνημόνιο έθιγε τα συμφέροντά της, ωστόσο στη συνέχεια έδειξε διάθεση για διάλογο. Η Αίγυπτος, αντίθετα, απέρριψε εξαρχής τη συμφωνία, εκτιμώντας ότι θα μπορούσε να προκαλέσει αστάθεια στην περιοχή. Παράλληλα, ανέφερε ότι η Τουρκία έχει εκφράσει ετοιμότητα για συνολικές διαπραγματεύσεις με τη Λιβύη, γεγονός που ανοίγει τον δρόμο για έναν πολυμερή διάλογο με στόχο τη διασφάλιση των λιβυκών δικαιωμάτων».
Τεχνικές ενστάσεις για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών
Ο Ακίλα Σάλεχ αναφέρθηκε και στα τεχνικά ζητήματα που αφορούν την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών, επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα στηρίζει την επέκταση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της στην Κρήτη, μια προσέγγιση που χαρακτήρισε «παράλογη, υπερβολικά κοντινή στις λιβυκές ακτές και μη συμβατή με το διεθνές δίκαιο».
Όπως γνωστοποίησε, έχει συσταθεί ειδική επιτροπή εμπειρογνωμόνων, η οποία έχει αναλάβει να μελετήσει σε βάθος τον σχετικό φάκελο και να υποβάλει ολοκληρωμένη έκθεση, καλύπτοντας όλες τις τεχνικές και γεωπολιτικές παραμέτρους, σε συνεργασία με τις εμπλεκόμενες πλευρές.
Εθνική στρατηγική και κόκκινες γραμμές της Λιβύης
Σε ό,τι αφορά τις μελλοντικές ρυθμίσεις, ο Σάλεχ ξεκαθάρισε ότι η Λιβύη δεν υποχρεούται να επιλέξει ανάμεσα στον άξονα Αιγύπτου–Ελλάδας και την Τουρκία. Υπογράμμισε ότι πρόκειται για κυρίαρχο κράτος και ότι τα εθνικά του συμφέροντα αποτελούν το θεμέλιο κάθε διαπραγμάτευσης, με στόχο τη διατήρηση ισορροπημένων σχέσεων με όλους.
Τόνισε επίσης ότι οποιαδήποτε παραχώρηση σε θέματα θαλάσσιων συνόρων είναι απολύτως απαράδεκτη και ότι τεχνικές προσαρμογές ή αλλαγές πρωτοκόλλων μπορούν να εξεταστούν μόνο στο πλαίσιο της προάσπισης της εθνικής κυριαρχίας. Όπως εξήγησε, ο διάλογος με τις τρεις χώρες θα κινηθεί σε τεχνικό επίπεδο για την οριοθέτηση, σε νομικό επίπεδο για την εξέταση συμφωνιών και διεθνών κανόνων και σε πολιτικό επίπεδο για τη διασφάλιση ισορροπιών και συμφερόντων.
Τέλος, αναφερόμενος στις εσωτερικές αντιδράσεις που έχουν εκδηλωθεί γύρω από το ζήτημα, ο πρόεδρος της Βουλής απέδωσε τις εντάσεις κυρίως στην έλλειψη επαρκούς ενημέρωσης, διαβεβαιώνοντας ότι θα τηρηθεί πλήρης διαφάνεια και ότι κάθε συμφωνία ή ρήτρα θα παρουσιαστεί ανοιχτά στη Βουλή των Αντιπροσώπων, χωρίς παρασκηνιακές διαδικασίες.