Με διαδικασίες εξπρές, η ΕΥΔΑΠ προχώρησε σε οριζόντιες αυξήσεις στα τιμολόγια του νερού, δίνοντας ουσιαστικά διέξοδο στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία δεν επιθυμεί να επωμιστεί την ευθύνη –και το πολιτικό κόστος– της «αναπροσαρμογής» των τιμών. Παράλληλα, η ΕΥΔΑΠ επιχείρησε να συνοδεύσει τις αυξήσεις με σχετικό «μασάζ», μέσω καταλόγου 17 ερωτήσεων και απαντήσεων, παρουσιάζοντας τις επιβαρύνσεις ως αναγκαίο μέτρο για τη συντήρηση των υποδομών και των δικτύων, αλλά και για την αντιμετώπιση του κινδύνου λειψυδρίας.
Υπενθυμίζεται ότι οι αυξήσεις αντιστοιχούν σε 6 ευρώ ανά τρίμηνο για τα οικιακά τιμολόγια, ενώ καταγράφονται και ποσοστιαίες αυξήσεις στα επαγγελματικά τιμολόγια. Όλα αυτά σε μια περίοδο κατά την οποία η ακρίβεια συνεχίζει να πιέζει τα νοικοκυριά, πλήττοντας κυρίως τους πιο ευάλωτους, την ώρα που η κυβέρνηση προβάλλει αφήγημα περί… οικονομικού θαύματος, αναφερόμενη στις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας.
Όπως ήταν αναμενόμενο, τα νέα χαράτσια στο νερό προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία αφενός υπογραμμίζουν ότι το νερό αποτελεί δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα, αφετέρου υπενθυμίζουν τις αντίθετες δεσμεύσεις της κυβέρνησης και επισημαίνουν τις δυσκολίες των πολιτών να ανταποκριθούν στις αυξήσεις.
Ειδικότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σημειώνει ότι «οποιαδήποτε αύξηση στα τιμολόγια του νερού, ειδικά αυτή τη χρονική περίοδο, είναι αντικοινωνική. Και ακριβώς αυτό τον χαρακτήρα έχει η πρόταση της ΕΥΔΑΠ για χαράτσι 6 ευρώ σε κάθε λογαριασμό για τα νοικοκυριά και αυξήσεις γύρω στο 33% για τις επαγγελματικές συνδέσεις».
Σύμφωνα με την Κουμουνδούρου, «τα νοικοκυριά δεν αντέχουν άλλες επιβαρύνσεις. Ο κόσμος της εργασίας, οι αγρότες, οι επαγγελματίες, οι μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες, οι συνταξιούχοι, αντιμετωπίζουν τη μεγάλη ακρίβεια και την υποχώρηση του κράτους πρόνοιας, με έσοδα και αμοιβές που υστερούν σημαντικά σε σχέση με τις ανάγκες της καθημερινότητας. Τα νέα χαράτσια είχαν προαναγγελθεί πρόσφατα από τον ίδιο τον Κυρ. Μητσοτάκη, στη φιέστα για τα 100 χρόνια της ΕΥΔΑΠ, όταν μιλούσε για το «φθηνότερο δυνατό νερό». Τους τελευταίους μήνες καλλιεργείται συστηματικά μια ατμόσφαιρα έκτακτης ανάγκης, που όσο κι αν τροφοδοτείται από πραγματικά προβλήματα, άλλο τόσο χαρακτηρίζεται από τον διαχρονικό απώτερο στόχο της κυβέρνησης της ΝΔ για την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των υδάτινων πόρων».
Ο ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει ακόμη ότι «η παντελής απουσία έργων για τη λειψυδρία από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας είναι μνημείο της ανικανότητας της κυβέρνησης. Αλλά ότι εδώ και έξι χρόνια δεν κάνει απολύτως τίποτα για να προλάβει τις εξελίξεις, είναι μια συνειδητή πολιτική επιλογή που προκύπτει από την ιδεολογική της ταυτότητα και από ιδιοτέλεια. Έτσι φτάσαμε να κηρυχθεί η Αττική σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης λειψυδρίας», για να αρχίσει το πάρτι των απευθείας αναθέσεων από τους «άριστους» της κυβέρνησης».
«Το νερό είναι ζωτικό ανθρώπινο δικαίωμα, δημόσιο και κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Η αναγκαιότητα της βιώσιμης διαχείρισης των υδατικών πόρων της χώρας δεν μπορεί παρά να έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο και όχι τους ισολογισμούς. Οι νέες αυξήσεις δεν πρέπει να υλοποιηθούν», καταλήγει η ανακοίνωση της Κουμουνδούρου.
Σε αντίστοιχο μήκος κύματος κινείται και η αντίδραση του ΚΚΕ, το οποίο τονίζει ότι «ο διπλασιασμός των παγίων στα τιμολόγια του νερού είναι ένας ακόμα κρίκος αλλά και προπομπός νέων αυξήσεων που θα έρθουν το επόμενο διάστημα, στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ για την εμπορευματοποίηση του νερού. Πρόκειται για την πολιτική που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις, φορτώνοντας στον λαό το κόστος μεταξύ άλλων και για την προώθηση μεγάλων κερδοφόρων επενδύσεων για τους ομίλους, χρησιμοποιώντας και την ανομβρία ως πρόσχημα».
Την ίδια στιγμή, το ΚΚΕ επισημαίνει ότι «αποτελεί πρόκληση η προσπάθεια της κυβέρνησης να χαρακτηρίζει ως “αμελητέες” τις συγκεκριμένες αυξήσεις που, μαζί με τη γενικευμένη ακρίβεια, εξανεμίζουν τα όποια “μέτρα στήριξης” που από την άλλη παρουσιάζονται ως “μεγάλη επιτυχία”».