Οι παίκτες RPG είναι εθισμένοι στο Dungeons & Dragons για σχεδόν 50 χρόνια, αλλά, μέχρι τώρα, έχει γίνει μόνο μια σωστή ταινία που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ξεχάσει λογικά. Υπάρχουν πιθανώς πολλοί περίπλοκοι νομικοί λόγοι για τους οποίους χρειάστηκαν 23 χρόνια για να εμφανιστεί μια άλλη ταινία Dungeons & Dungeons, αλλά ένα θέμα θα μπορούσε να είναι ότι το παιχνίδι δανείζεται ένα τεράστιο κομμάτι από τα μυθιστορήματα του JRR Tolkien.
Συνήθως περιλαμβάνει ξωτικά, νάνους και ανθρώπους που ως ομάδες κάνουν αποστολές και… τσακώνονται μεταξύ τους! Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε απόπειρα να βάλεις το Dungeons & Dragons στην οθόνη κινδυνεύει να μοιάζει με το rip-off των The Lord of the Rings και The Hobbit. Τι μπορούν να κάνουν οι παραγωγοί που δεν έχει κάνει ήδη ο Peter Jackson;
Η απάντηση αποδεικνύεται απλή: οι ταινίες μπορεί να είναι… αστείες! Οι περιπέτειες φαντασίας μπορεί να γίνονται όλο και πιο ζοφερές και απίστευτες στην τηλεόραση, αλλά οι παραγωγοί του Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves ακολούθησαν την τακτική των Marvel Studios να προσλαμβάνουν σκηνοθέτες κωμωδίας για να κάνουν μια υπερπαραγωγή κωμωδίας. Σε αυτήν την περίπτωση, σκηνοθέτες είναι ο Jonathan Goldstein και ο John Francis Daley, οι σκηνοθέτες του Game Night (2018). Η ταινία που έχουν κάνει είναι μια ευχάριστη και οικογενειακή.
Ο Chris Pine πρωταγωνιστεί ως Edgin, ένας τύπος Han Solo / Rick Blaine που ήταν ένας φανταχτερός στρατιώτης, αλλά έγινε κυνικός απατεώνας μετά τη δολοφονία της αγαπημένης του συζύγου. Ο κολλητός του είναι η Holga (Michelle Rodriguez), μια σκυθρωπή βάρβαρη που έχει τσακωθεί με τη φυλή της και έχει χωρίσει από τον σύζυγό της (μια διασκεδαστική έκπληξη). Είναι μια από τις λίγες ταινίες του Χόλυγουντ στις οποίες οι πρωταγωνιστές άνδρες και γυναίκες θεωρούνται αυθεντικοί, πιστοί και πλατωνικοί φίλοι.
Σε μια εναρκτήρια σκηνή ο Edgin και η Holga βρίσκονται στη φυλακή για «μεγάλη κλοπή και σκανδαλολογία», αλλά ελπίζουν να ζητήσουν συγγνώμη από το «The Council of Absolution» – ή, ελλείψει αυτού, ελπίζουν να πηδήξω από ένα παράθυρο. Μόλις απελευθερωθούν, ταξιδεύουν σε μια πόλη που κυβερνάται από τον παλιό τους σύντροφο, τον Φορτζ Φιτζγουίλιαμ (Χιου Γκραντ), μόνο για να ανακαλύψουν ότι έχει συνεργαστεί με μια κακιά μάγισσα (Ντέιζι Χεντ) και έστρεψε την κόρη του Έντγκιν, Κίρα (Κλόι Κόλμαν) εναντίον του.
Αποφασισμένοι να κερδίσουν πίσω την Κίρα και να ληστέψουν όλο τον θησαυρό που διάφοροι επισκέπτες ευγενείς έχουν αποθηκεύσει στο μαγικό θησαυροφυλάκιο του Φορτζ, ο Έντγκιν και η Χόλγκα συγκεντρώνουν μια ομάδα διαρρηκτών που είναι σχεδόν τόσο γλυκά άτυχοι όσο αυτοί. Υπάρχει ο Simon (Justice Smith), ένας μάγος με προβλήματα αυτοεκτίμησης του οποίου το πιο εντυπωσιακό κόλπο είναι να κάνει τον εαυτό του “ελαφρώς θολό”. Και υπάρχει η Doric (Sophia Lillis), μια γυναίκα του δάσους που μπορεί να μετατραπεί σε διάφορα ζώα, συμπεριλαμβανομένης μιας «κουκουβάγιας».
Αντί να στοχεύουν σε μια επική οδύσσεια, λοιπόν, ο Goldstein και ο Daley επιλέγουν μια λαμπερή ταινία ληστείας, εν μέρει με το πρότυπο του Ocean’s Eleven, με μια προσέγγιση στο υπερφυσικό που θυμίζει The Princess Bride και Ghostbusters. Και η εμφάνιση της ταινίας; Αντί να καταβάλουν προσπάθειες για να κάνουν τα ρούχα και την αρχιτεκτονική να αντιστοιχούν σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, οι σχεδιαστές απλώς προσκολλώνται σε όποια κάστρα και κοστούμια φαίνονται ωραία.
