Ο Γιώργος Κούδας ανήκει αδιαμφισβήτητα στην ελίτ των Ελλήνων ποδοσφαιριστών, και ένας από τους κορυφαίους που έχουν φορέσει την ασπρόμαυρη φανέλα του ΠΑΟΚ. Στο ρόστερ του «δικεφάλου του βορρά», ο Κούδας εκτόξευσε τον όρο χαρισματικός μέσος, κερδίζοντας μια ξεχωριστή θέση ως «Μεγαλέξανδρος» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Συνολικά, αγωνίστηκε σε 574 αναμετρήσεις με τη φανέλα του «δικεφάλου», πετυχαίνοντας 174 γκολ. Με τα χρώματα της εθνικής ομάδας, κατέγραψε 43 εμφανίσεις και είχε την τιμή να συμμετάσχει στην ιστορική τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1980, όταν η εθνική ομάδα της Ελλάδας πρωτοεμφανίστηκε σε μεγάλη διοργάνωση.
Στη σειρά των κορυφαίων ελλήνων ποδοσφαιριστών των τελευταίων 50 ετών, ο Γιώργος Κούδας βρίσκεται στην 4η θέση, πίσω από τα μεγαλεία των Χατζηπαναγή, Δομάζου και Παπαϊωάννου, σύμφωνα με την ψηφοφορία που διεξήγαγε η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία κατ’ εντολή της UEFA το 2003.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη στις 23 Νοεμβρίου 1946, ο Γιώργος Κούδας προέρχεται από μια οικογένεια με ρίζες στην Ανατολική Θράκη και τη Σαυρούπολη Ξάνθης. Τα πρώτα παιδικά βήματα του στο ποδόσφαιρο τα έκανε στο πλακόστρωτο γήπεδο μπροστά από το σημερινό υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης. Εκεί άρχισε να αναπτύσσει το αξιοσημείωτο ποδοσφαιρικό του ταλέντο, υποδεικνύοντας την ικανότητά του στα μάρμαρα του Διοικητηρίου, μαζί με τις ατελείωτες ώρες που πέρασε στην πλατεία της Λαχαναγοράς. Το πορτοκαλί φως της δημιουργικότητάς του ανέλαμψε προσελκύοντας τον ΠΑΟΚ, που αναγνώρισε τον πραγματικό διαμάντι.
Παρότι η πρώτη του δοκιμή στο βοηθητικό γήπεδο έξω από την Τούμπα δεν κέντρισε το αμέσως ενδιαφέρον της ΠΑΕ, ο Γιώργος Κούδας δεν εγκατέλειψε. Αφού απορρίφθηκε, επέμεινε με αποφασιστικότητα, περιμένοντας τη δεύτερη ευκαιρία που του πρόσφερε την ευκαιρία να επιδείξει το πραγματικό του ταλέντο.
Ο τελικός του 1966 ήταν μία στιγμή που ο Κούδας θα ήθελε να σβήσει από τη μνήμη του. Η επιλογή του να δεχτεί την πρόταση του Ολυμπιακού και να αγωνιστεί στον Πειραιά, χωρίς τη συγκατάθεση του ΠΑΟΚ και του ηγέτη Γιώργου Παντελάκη, διχάστηκε και προκάλεσε μια σοβαρή διένεξη ανάμεσα στις δύο ομάδες. Παρότι αγωνίστηκε σε φιλικά παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, δεν συμμετείχε σε επίσημους αγώνες. Η απόφασή του αυτή, που προκάλεσε διχόνοιες στον ελληνικό αθλητισμό, άνοιξε τον δρόμο για μια ανελέητη αντιπαράθεση ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό, μια αντιπαλότητα που διατηρείται έως τις μέρες μας.
Μετά από δύο ολόκληρα χρόνια απουσίας από την ομάδα και τη Θεσσαλονίκη, ο Γιώργος Κούδας αποφάσισε το καλοκαίρι του 1968 να επιστρέψει στην Τούμπα. Αυτή η απόφαση σηματοδότησε την έναρξη μιας νέας και σημαντικής κεφαλαίας στην πορεία του ΠΑΟΚ. Το γήπεδο της Τούμπας γέμισε με εκατοντάδες θαυμαστές την πρώτη προπόνηση μετά την επιστροφή του, στις 8 Αυγούστου 1968.
Στο ρόστερ της ομάδας, ο Γιώργος Κούδας συμμετείχε σε 504 πρωταθλητικούς αγώνες (133 γκολ) και θα ήταν πιθανότατα κάτοχος του ρεκόρ αριθμού συμμετοχών, αν δεν είχε αποχωρήσει για δύο χρόνια προς τον Ολυμπιακό. Συν άλλους 70 αγώνες στο Κύπελλο, πρόσθεσε άλλες ευρωπαϊκές και φιλικές συμμετοχές, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των εμφανίσεών του στις 780. Συμμετείχε επίσης σε 33 ευρωπαϊκούς αγώνες, φθάνοντας τα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης το 1974, όπου ο ΠΑΟΚ αποκλείστηκε από τη Μίλαν.
Τίμησε την ομάδα του με την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος Ελλάδας το 1976 και δύο κυπέλλων το 1972 και το 1974, πραγματοποιώντας συνολικά 9 συμμετοχές σε τελικούς Κυπέλλου Ελλάδος. Τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του κρεμάστηκαν οριστικά το 1984, χωρίς να ζήσει την επική στιγμή της κατάκτησης του δεύτερου πρωταθλήματος που πανηγύρισε ο ΠΑΟΚ τη χρονιά που ακολούθησε την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας.
Στην εθνική ομάδα αγωνίστηκε 43 φορές από το 1967 έως το 1982, πετυχαίνοντας τέσσερα γκολ. Είχε την τιμή να αγωνιστεί στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1980, μια μεγάλη στιγμή για την ελληνική ποδοσφαιρική ιστορία.
