Ο μοναδικός παιδίατρος που υπηρετούσε στο Κέντρο Υγείας Ίου, ο επιμελητής Α’ Παιδιατρικής, ανακοίνωσε την παραίτησή του επικαλούμενος λόγους υγείας και επαγγελματικής και επιστημονικής αξιοπρέπειας, όπως ανέφερε μέσω ανάρτησής του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο γιατρός υπενθύμισε ότι είχε ανταποκριθεί στην έκκληση του δημάρχου Ιητών τον Δεκέμβριο του 2020, εν μέσω της πανδημίας, για την κάλυψη της παιδιατρικής φροντίδας των περίπου 400 παιδιών του νησιού. Ξεκινώντας τη θητεία του τον Φεβρουάριο του 2021, ανέλαβε μια αποστολή για την οποία – όπως τόνισε – η εκπαίδευσή του δεν τον είχε προετοιμάσει πλήρως: την απόλυτη ευθύνη για την υγεία των παιδιών του νησιού. Περιγράφει την εμπειρία του ως πολυδιάστατη, γεμάτη στιγμές όμορφες, αγχωτικές αλλά και συγκινητικές.
Ο παιδίατρος, κ. Σεμερτζιάν, υπογράμμισε τις εγγενείς δυσκολίες που είχε εντοπίσει εξαρχής, εξαιτίας της έλλειψης σύγχρονων υποδομών και της απουσίας δυνατοτήτων συνεχούς επιμόρφωσης και εξέλιξης, σημειώνοντας πως «η ιατρική στα μικρά νησιά συχνά θυμίζει άλλες εποχές».
Κάνοντας έναν απολογισμό της υπηρεσίας του, αναφέρθηκε σε μια σειρά προβλημάτων που αντιμετώπισε από το εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον του Κέντρου Υγείας. Όπως εξήγησε, οι συνεχείς και άκαρπες προσπάθειες επίλυσης των προβλημάτων μέσω όλων των προβλεπόμενων θεσμικών οδών δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Μεταξύ άλλων, κατήγγειλε παρατεταμένη απαξίωση του ρόλου του, του εργασιακού του προγράμματος, καθώς και αδικίες στην κατανομή εφημεριών και αμοιβών σε σύγκριση με άλλους συναδέλφους.
Επιπλέον, επισήμανε πως του στερήθηκε η δυνατότητα να μεταφέρει τις γνώσεις του στο υπόλοιπο ιατρικό προσωπικό και ότι δεν του δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να διατυπώσει επισήμως την άποψή του για τις ανάγκες των παιδιών του νησιού, παρόλο που θεωρεί τον εαυτό του τον πλέον κατάλληλο για κάτι τέτοιο.
Κλείνοντας την ανακοίνωσή του, ευχαρίστησε θερμά τους κατοίκους για τη στήριξη και την εμπιστοσύνη που του έδειξαν κατά τη διάρκεια της θητείας του, και υπογράμμισε: «Προσωπικά δεν συμβιβάζομαι και δεν θα συμβιβαστώ με την κατάσταση να είναι οι κάτοικοι της νησιωτικής Ελλάδας πολίτες δεύτερης κατηγορίας, εγκλωβισμένοι στη φτωχή συγκοινωνία με την ηπειρωτική χώρα και αποκλεισμένοι από τις υποδομές που οφείλει το κράτος να προσφέρει ισότιμα σε όλους μας».