Αν και η παράδοση υπαγορεύει ότι η ίδια κυβέρνηση ανανεώνει τη θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας που είχε προτείνει, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να προτείνει τον Κώστα Τασούλα στη θέση της Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Η απόφαση αυτή ανέτρεψε δύο σημαντικές παραδόσεις: αφενός, τη διατήρηση του ίδιου προσώπου για δεύτερη θητεία και, αφετέρου, την επιλογή Προέδρου από διαφορετικό πολιτικό χώρο από εκείνον της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, κορυφαία δικαστικός και πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είχε διατελέσει πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η υποψηφιότητά της συμβόλιζε την πρόθεση του πρωθυπουργού να προσεγγίσει τον κεντρώο χώρο, αποσπώντας συναίνεση από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Παρόλα αυτά, κατά τη διάρκεια της θητείας της, δέχθηκε κριτική για την «ταύτισή της» με την κυβέρνηση και προσωπικά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, γεγονός που θεωρήθηκε ασύμβατο με τον υπερκομματικό ρόλο του θεσμού.
Οι επικριτές της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, κυρίως από την Κεντροαριστερά, επικεντρώθηκαν σε συγκεκριμένα γεγονότα, όπως η επίσκεψή της στον φράχτη του Έβρου και η στάση της σε μείζονα θέματα όπως οι υποκλοπές και το δυστύχημα στα Τέμπη. Επιπλέον, η δημόσια παρουσία της τη βραδιά της ψήφισης του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών θεωρήθηκε από ορισμένους ακατάλληλη για τον θεσμό, καθώς ερμηνεύθηκε ως συμμετοχή σε ένα θέμα που διχάζει την κοινωνία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αιτιολογώντας την πρότασή του για τον Κώστα Τασούλα, ανέφερε ότι «η πατρίδα χρειάζεται Πρόεδρο της Δημοκρατίας με μακρά διαδρομή στα κοινά και με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά», υποδηλώνοντας τη διαφορά προσεγγίσεων με την Κατερίνα Σακελλαροπούλου.