Ο συγγραφέας και καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης σχολίασε την ένταση που έχει προκληθεί στο πολιτικό σκηνικό με αφορμή την αντιπαράθεση για την τραγωδία των Τεμπών.
Στην τοποθέτησή του, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Αυτό που σχεδιάζεται και οργανώνεται αυτές τις μέρες με αφορμή το δυστύχημα των Τεμπών δεν είναι τίποτα άλλο από ένα σχέδιο πολιτικής εκτροπής και ανωμαλίας».
Στη συνέχεια, υπογράμμισε πως «η επιλεκτική συγκίνηση και ο επιλεκτικός θυμός δεν είναι πάντα αθώος», επισημαίνοντας ότι ο δημοκρατικός τρόπος αλλαγής κυβέρνησης είναι οι εκλογές.
Αναφερόμενος στην κυβέρνηση και στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε τόσο τον ΟΣΕ όσο και τη διερεύνηση του δυστυχήματος, σημείωσε: «Θυμίζουμε πως υπάρχει εκεί έξω ένας κόσμος που βλέπει και ακούει, που στηρίζει τους δημοκρατικούς θεσμούς και που δεν είναι καθόλου διατεθειμένος να δεχθεί την ανοχή στην ανωμαλία και την εκτροπή».
Αναλυτικά η ανάρτηση:
«Να πούμε κάποια πράγματα με το όνομά τους;
Αυτό που σχεδιάζεται και οργανώνεται αυτές τις μέρες με αφορμή το δυστύχημα των Τεμπών δεν είναι τίποτα άλλο από ένα σχέδιο πολιτικής εκτροπής και ανωμαλίας, πιστό αντίγραφο ως προς το περιεχόμενο, τη μεθοδολογία και τη στόχευση με ανάλογες καταστάσεις που ζήσαμε στο παρελθόν.
Προφανώς όσοι θεωρούν πως η “συγκίνηση”, “ο θυμός” κ.λπ. συνιστούν πολιτική πρόταση έχουν κάθε δικαίωμα να εκφραστούν ειρηνικά (το επισημαίνω, γιατί είναι σαφές πως πάνω στην πλάτη τους στήνεται ήδη σκηνικό επιθέσεων και καταστροφών). Όμως εξίσου δημοκρατικό δικαίωμα είναι η κριτική στη στάση αυτή. Όπως και η υπενθύμιση πως η επιλεκτική συγκίνηση και ο επιλεκτικός θυμός δεν είναι πάντα αθώος. Μόνο το 2024 σκοτώθηκαν 75 άνθρωποι σε τροχαία (και τραυματίστηκαν βαριά άλλοι 61) χωρίς να φταίει ούτε το κράτος, ούτε οι πολιτικοί, ούτε το κακό μας ριζικό, αλλά η κακή συμπεριφορά αρκετών ανώνυμων ανθρώπων την οποία συναντούμε καθημερινά αλλά για κάποιο περίεργο λόγο δεν φαίνεται να προκαλούν ούτε συγκίνηση ούτε θυμό.
Αν σε κάποιους δεν αρέσει η κυβέρνηση, υπάρχει ένας δημοκρατικός τρόπος αλλαγής της και αυτός ονομάζεται εκλογές. Όχι εκβιασμοί και καταστροφές όπως έγινε τον Δεκέμβριο του 2008, τον Μάιο του 2010 ή τον Φεβρουάριο του 2012. Που τα προξενούν πάντα οι ίδιοι χωρίς ποτέ, μα ποτέ, να λογοδοτούν. Γιατί πράγματι εκεί η δικαιοσύνη για κάποιον παράξενο λόγο παραμένει σταθερά απούσα. Να θυμίσουμε πως οι δολοφόνοι των άτυχων νέων της Μαρφίν δεν βρέθηκαν ποτέ;
Όσοι επιθυμούμε να διορθωθεί ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί το κράτος (γιατί αυτό είναι το πρόβλημα με τα Τέμπη, το Μάτι και όλες τις αντίστοιχες καταστροφές) στηρίζουμε ρεαλιστικές και ουσιαστικές προτάσεις όχι σαχλαμάρες, συνωμοσιολογίες και κόμματα τύπου Κωνσταντοπούλου-Λατινοπούλου, που το μόνο σίγουρο και εξασφαλισμένο είναι πως θα κάνουν τα πράγματα χειρότερα όπως επανειλημμένα έδειξε το παρελθόν, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την “Ελπίδα έρχεται” των Τσίπρα και Καμμένου που στήριζαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι που στήνουν σήμερα το σημερινό σκηνικό.
Τέλος, ως προς την κυβέρνηση, που ελέγχεται για τον τρόπο που χειρίστηκε και τον ΟΣΕ και τη διερεύνηση του δυστυχήματος, θυμίζουμε πως υπάρχει εκεί έξω ένας κόσμος που βλέπει και ακούει, που στηρίζει τους δημοκρατικούς θεσμούς και που δεν είναι καθόλου διατεθειμένος να δεχθεί την ανοχή στην ανωμαλία και την εκτροπή».
