Η Αφροδίτη Λατινοπούλου, πρόεδρος της «Φωνής Λογικής», έρχεται αντιμέτωπη με την αναλγησία του κράτους απέναντι στον Ντένις Ρούτσι, έναν πατέρα που έχασε το παιδί του στην τραγωδία των Τεμπών. Η έλλειψη ανθρωπιάς και ανευθυνότητας των αρχών προκαλεί την οργή και την αγανάκτησή της, καθώς ο πατέρας αυτός αναγκάζεται να προχωρήσει σε απεργία πείνας για να διεκδικήσει το δικαίωμά του.
Η Αφροδίτη Λατινοπούλου εκφράζει την απογοήτευσή της για τη στάση της κυβέρνησης και της Δικαιοσύνης, οι οποίες αρνούνται να ικανοποιήσουν το αυτονόητο αίτημα του πατέρα που πένθει το παιδί του. Η αρνητική αυτή στάση αποτελεί όχι μόνο συγκάλυψη, αλλά και ένα δεύτερο έγκλημα πάνω στο πρώτο, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη αγανάκτηση.
Η φωνή της λογικής απαιτεί την άμεση εκταφή και ταυτοποίηση των γεγονότων με ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, καθώς και τον τερματισμό της κρατικής αναλγησίας που πλήττει κάθε Έλληνα. Η αποκάλυψη της πλήρους αλήθειας και των ευθυνών για το έγκλημα των Τεμπών αποτελεί απαίτηση που δεν μπορεί να αγνοηθεί, καθώς ο πόνος ενός πατέρα δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο εξουσίας.
Η «Φωνή Λογικής» δεσμεύεται να μάχεται μέχρις εσχάτων για να επιτύχει δικαιοσύνη και να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Η αναλγησία του κράτους απέναντι στον πατέρα αυτό αποτελεί απαράδεκτη συμπεριφορά που πρέπει να αντιμετωπιστεί με σθένος και αποφασιστικότητα.
