Η λίμνη Tulare στην κοιλάδα Σαν Χοακίν της Καλιφόρνια ήταν κάποτε η μεγαλύτερη λίμνη γλυκού νερού δυτικά του ποταμού Μισισιπή. Από την Παλαιολιθική εποχή και μετά, η λίμνη Tulare αποτελούσε μια πλούσια περιοχή που συντηρούσε ίσως τον μεγαλύτερο πληθυσμό ιθαγενών Αμερικανών στη βόρεια Αμερική.
Η αποξήρανση της λίμνης ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1850 με σκοπό την αναδιαμόρφωση της γης, πλήττοντας το οικοσύστημα και τους ιθαγενείς της περιοχής. Ωστόσο, η φύση βρίσκει τρόπους να αντιδρά και να επαναφέρει τη λίμνη μετά από σφοδρές καταιγίδες και τη λιώση του χιονιού στην οροσειρά της Σιέρρα Νεβάδα.
Η επανεμφάνιση της λίμνης Tulare κατά τη διάρκεια ασυνήθιστα υψηλών βροχοπτώσεων ή τήξης χιονιού σημειώθηκε πολλές φορές, με τα νερά να εξαφανίζονται και να επανεμφανίζονται κατά διαστήματα.
Η λίμνη Tulare είχε σημαντικό ρόλο στη ζωή της ιθαγενούς φυλής Tachi Yokut, αλλά η αποξήρανση της οδήγησε στην αναγκαστική αποχώρησή τους από την περιοχή. Οι λευκοί έποικοι είχαν κίνητρα να αποξηράνουν τη λίμνη για την καλλιέργεια γαιών, με αποτέλεσμα την εγκατάλειψη της περιοχής από τους ιθαγενείς.
Η επιστροφή της λίμνης Tulare το 2023 προκάλεσε ανησυχία στους καλλιεργητές, αλλά έδωσε επίσης ελπίδα για την ανάκαμψη του οικοσυστήματος με την επανεμφάνιση παπιών, υδρόβιων πτηνών και βατράχων.
