Το ΚΚΕ, για το θέμα της 6ήμερης εργασίας, προχώρησε στην εκτύπωση και την διανομή φυλλαδίου, στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Ως εδώ! Να μην περάσει η 6ήμερη εργασία! Να ανακληθεί εδώ και τώρα η εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας, που αποτελεί “πολεμικό ανακοινωθέν” ενάντια στην εργατική τάξη και τα δικαιώματά της και εκδόθηκε κατά παραγγελία της εργοδοσίας».
«Η αλήθεια για την 6ήμερη εργασία κόντρα στα fakenews που διακινεί το Υπουργείο Εργασίας και η εργοδοσία:
– Η 6ήμερη εργασία αφορά εργοστάσια πολλών κλάδων (π.χ. Mέταλλο, Eνέργεια, Nερό, Tρόφιμα – Ποτά), την ιδιωτική υγεία, τις μεταφορές, τα λιμάνια και γενικά τους χώρους φορτοεκφόρτωσης. Η εφαρμογή μπορεί να επεκταθεί και σε σούπερ μάρκετ, στο ηλεκτρονικό εμπόριο και τις αποθήκες τέτοιων επιχειρήσεων.
– Η 6ήμερη δουλειά επιβάλλεται μονομερώς στον εργαζόμενο από την εργοδοσία. Η εργοδοσία μπορεί να επιβάλλει 6ήμερη εργασία με τη δικαιολογία του αυξημένου φόρτου εργασίας. Δηλαδή οι συμβάσεις πάνε περίπατο με βάση τις ανάγκες της επιχείρησης για κέρδος!
– Η 6η ημέρα εργασίας δεν αντικαθίσταται με ρεπό στις επόμενες εβδομάδες αφού ο συνολικά νόμιμος χρόνος εργασίας για κάθε εβδομάδα είναι οι 48 ώρες.
– Η 6η ημέρα εργασίας δεν αντιστοιχεί σε επιπλέον ένσημο».
Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι «με την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας σε μια σειρά κλάδους:
– Δίνεται δώρο μία ώρα απλήρωτης εργασίας στους βιομήχανους με το πρόσχημα της προετοιμασίας του εργαζόμενου για την ανάληψη της εργασίας και την αποχώρηση από αυτή! Δηλαδή, οι εργαζόμενοι να πηγαίνουν μισή ώρα νωρίτερα στη δουλειά και να φεύγουν μισή ώρα αργότερα κι αυτό το διάστημα να μη θεωρείται χρόνος εργασίας.
– Χαρίζονται μέχρι 3 μέρες τον μήνα στην εργοδοσία για να εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους όσες ώρες θέλει, αφού ως και 3 μονά χτυπήματα της κάρτας (δηλαδή χωρίς να χτυπηθούν είτε στην έναρξη είτε στη λήξη της βάρδιας) δεν επιφέρουν κανένα πρόστιμο στον εργοδότη!
– Δεν δηλώνεται καθόλου ωράριο σε όσους εργαζόμενους χαρακτηρίζονται ως διευθυντικά στελέχη. Για τον χαρακτηρισμό αυτόν όμως δεν υπάρχει κανένα ουσιαστικό και αντικειμενικό κριτήριο (π.χ. ιδιαίτερα αυξημένες αποδοχές). Δηλαδή θα μπορούν να χαρακτηρίζονται “διευθυντές” και να δουλεύουν με ανοιχτό ωράριο ακόμη και εργαζόμενοι με μερική απασχόληση!
– Η ευθύνη για το σωστό χτύπημα της κάρτας μετακυλίεται στον εργαζόμενο.
– Το διάλειμμα δεν θεωρείται χρόνος εργασίας και παρατείνει το ωράριο.
– Δίνεται η δυνατότητα στον εργοδότη να μεταβάλλει καθημερινά την έναρξη και τη λήξη του ωραρίου σε ένα εύρος 4 ωρών, χωρίς να θεωρείται καν καταχρηστική η συνεχής αλλαγή ωραρίου.
Αυτά έρχονται να προστεθούν:
– Στο αίσχος των 13 ωρών δουλειάς την ημέρα σε πολλαπλούς εργοδότες!
– Στις 9 έως 13 ώρες δουλειάς την ημέρα, στις 78 ώρες δουλειάς την εβδομάδα της διευθέτησης, χωρίς πληρωμή υπερωριών, με την ελπίδα να δοθούν κάποτε στο μέλλον ρεπό!
– Στην “κατά παραγγελία απασχόληση” όπου ο εργαζόμενος θα είναι σε ετοιμότητα εργασίας χωρίς να πληρώνεται και σε περίπτωση που τον ειδοποιήσει ο εργοδότης θα πρέπει μέσα σε 24 ώρες να πάει για δουλειά!
– Στην επιβολή δοκιμαστικής περιόδου σε όλες τις συμβάσεις εργασίας (αορίστου και ορισμένου χρόνου) με αυτοδίκαιη λύση (!) της σύμβασης υπό δοκιμή αν κριθεί από τον εργοδότη ανεπιτυχής η δοκιμαστική περίοδος. Δηλαδή ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για να απολύονται ακόμα και όσες κατηγορίες εργαζομένων είχαν μια υποτυπώδη προστασία (π.χ. έγκυες, συνδικαλιστές κ.ά.).
– Στην κατάργηση της Κυριακής – αργίας».
«Όπλο στα χέρια της μεγάλης εργοδοσίας και της κυβέρνησης αποτελούν οι Οδηγίες της ΕΕ για τον εργάσιμο χρόνο που αποτελούν τη βίβλο της εκμετάλλευσης και της απλήρωτης δουλειάς».
«Είναι υποκριτική η αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, γιατί όλοι μαζί έχουν ψηφίσει και υλοποιήσει το ξεχείλωμα των ωραρίων, το πάγωμα των μισθών, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, τη σταδιακή κατάργηση της Κυριακή – αργίας. Κάθε βήμα προετοίμαζε το επόμενο!».
«Είναι ψέμα ότι τα παραδείγματα με την 4ήμερη δουλειά αφορούν μόνο άλλες χώρες. Στην Ελλάδα, στα μεταλλεία της “Ελληνικός Χρυσός” στη Χαλκιδική, η εργοδοσία επιχείρησε να εφαρμόσει “νέο πρόγραμμα”… με 12ωρη – 4ήμερη εργασία και κατάργηση των αργιών αξιοποιώντας το αίσχος της διευθέτησης! Την εμποδίζει μέχρι τώρα ο πολυήμερος απεργιακός αγώνας των μεταλλωρύχων, στον οποίο έχει σταθεί δίπλα από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ! Γι’ αυτό απάντηση στο 6ήμερο δεν είναι μια άλλη μορφή εργασιακής εξόντωσης και εντατικοποίησης, αλλά η διεκδίκηση μειωμένου, σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου».
«Με τις όλο και περισσότερες ώρες την ημέρα που οι εργαζόμενοι δουλεύουν απλήρωτα και το αποτέλεσμα της εργασίας τους, ο τεράστιος πλούτος που παράγεται, μπαίνει στις τσέπες μιας χούφτας παράσιτων! Αυτή είναι και η καρδιά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης: Ο απλήρωτος χρόνος εργασίας των εργαζομένων!».
«Όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, όλα τα κόμματα, από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, μέχρι τον Βελόπουλο και τη Νέα Αριστερά είναι όλοι τους συνένοχοι!
Το ΚΚΕ αναδεικνύει τη δυνατότητα σήμερα, με την τεράστια εξέλιξη της τεχνολογίας, την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης και της αυτοματοποίησης, οι εργαζόμενοι να δουλεύουν λιγότερο και να απολαμβάνουν περισσότερα, ακόμα και να καταργηθούν βαριές και μονότονες εργασίες.
Εμπόδιο σε αυτό μπαίνει η καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία, το καπιταλιστικό σύστημα που έχει για οξυγόνο την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης για να μεγαλώνουν τα κέρδη των λίγων».
«Σε κάθε κλάδο και σε κάθε επιχείρηση να σημάνει συναγερμός!» το ΚΚΕ αναφέρει πως «η μαχητική, διεκδικητική απάντηση μπορεί να δοθεί από την εργατική τάξη και τα συνδικάτα, συντονισμένα κι αποφασιστικά. Δεν θα περιμένουμε ως τις επόμενες εκλογές κανέναν δήθεν “σωτήρα”».
«Το ΚΚΕ θα κάνει γι’ άλλη μια φορά αυτό που δεσμεύτηκε στον λαό. Θα ρίξει όλες τις δυνάμεις του εκεί που πραγματικά ανατρέπονται οι αντιλαϊκές αποφάσεις, στον δρόμο του αγώνα και της αντεπίθεσης».
«Σύγχρονο για τους εργαζόμενους είναι η μείωση του χρόνου εργασίας, με σταθερό ωράριο 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, με μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και με μισθούς που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους.
Σύγχρονο είναι να δουλεύουμε για να ζούμε και όχι να ζούμε για να δουλεύουμε!».
