Η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για μαζικές περικοπές και συγχωνεύσεις σχολικών τμημάτων έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από γονείς και εκπαιδευτικούς, οι οποίοι ζητούν την ανάκληση αυτών των αποφάσεων. Οι περικοπές στοχεύουν στη μείωση του αριθμού θέσεων εργασίας για το εκπαιδευτικό προσωπικό και τη “μείωση κόστους” μέσω της μη πρόσληψης αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Σύμφωνα με καταγγελία του βουλευτή του ΚΚΕ, κ. Δελή, περίπου 1.000 τμήματα στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση κόβονται, δημιουργώντας προβλήματα στη λειτουργία των σχολείων.
Η Διδασκαλική Ομοσπονδία επισημαίνει ότι αυτές οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων υποβαθμίζουν την εκπαίδευση, καθώς στοιβάζουν τους μαθητές σε μεγαλύτερα τμήματα, μειώνοντας τις θέσεις εργασίας και δυσχεραίνοντας το εκπαιδευτικό έργο. Ενώ το Υπουργείο ισχυρίζεται ότι γίνονται διορισμοί, οι συγχωνεύσεις αυτές στην πραγματικότητα μειώνουν τις ανάγκες για νέες προσλήψεις.
Ο βουλευτής του ΚΚΕ ζήτησε μέτρα για την ανάκληση αυτών των συγχωνεύσεων, ώστε να μην δημιουργηθούν μεγάλα τμήματα με υπερβολικό αριθμό μαθητών και να καλυφθούν τα κενά εκπαιδευτικών. Πρότεινε τη μείωση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα, ειδικά στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, και την πρόσληψη του απαραίτητου εκπαιδευτικού προσωπικού.
Στην επίκαιρη ερώτηση που κατατέθηκε, αναφέρεται:
«Με κλειστά τα σχολεία, μέσα στο κατακαλόκαιρο, με εγκύκλιους του Γ.Γ. του ΥΠΑΙΘΑ με αριθμό 76216/Δ2/8-7-24 και 80483/Δ1/15-7-2024 δόθηκαν κατευθύνσεις να συγκροτηθούν τμήματα χωρίς να λαμβάνονται υπόψη ούτε οι μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, ούτε οι επικείμενες εγγραφές του Σεπτέμβρη, όπως προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία, ούτε η νομοθεσία που προβλέπει συγκεκριμένο χώρο στην αίθουσα για τον κάθε μαθητή. Αντίστοιχες οδηγίες προωθούνται για την περικοπή των κενών της παράλληλης στήριξης, αφού δεν λαμβάνονται υπόψη οι γνωματεύσεις του ΚΕΔΑΣΥ και προβλέπεται ένας εκπαιδευτικός ανά τμήμα ή ακόμα και ανά τάξη.
Το αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η κατάργηση τμημάτων ένταξης, οι ανακλήσεις αποφάσεων κατάτμησης τμημάτων, όπου φοιτούν μαθητές με γνωματεύσεις από το ΚΕΔΑΣΥ, η προώθηση της βίαιης, αντιπαιδαγωγικής δημιουργίας τμημάτων στα μέγιστα απαράδεκτα προβλεπόμενα όρια, δηλαδή με 25 μαθητές/-τριες στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και με 25 έως 28 μαθητές/-τριες στη Δευτεροβάθμια χωρίς να λαμβάνεται υπόψη κανένα παιδαγωγικό, κοινωνικό κ.λπ. κριτήριο, όπως προβλέπεται άλλωστε και από τον νόμο, το μαζικό κόψιμο ολιγομελών τμημάτων και η συγχώνευσή τους με συνέπεια μαθητές μεγάλων τάξεων του Δημοτικού αλλά και μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου να μετακινούνται σε όμορες μονάδες, να αλλάζουν σχολικό περιβάλλον. Δηλαδή κόβονται περίπου 1.000 τμήματα σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια προφανώς για να γίνει “εξοικονόμηση” κονδυλίων από την πρόσληψη αναπληρωτών εκπαιδευτικών όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων, δημιουργώντας μία εκρηκτική κατάσταση στην Παιδεία.
Με τα υποκριτικά λόγια περί “αναβάθμισης του εκπαιδευτικού έργου”, “βελτίωσης των σχολείων”, “χιλιάδες διορισμοί” επιχειρείται ο καλλωπισμός της πραγματικότητας, όπως έχει διαμορφωθεί με το σύνολο των αντιεκπαιδευτικών νόμων, των κυβερνητικών αποφάσεων, της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης, αφήνοντας ουσιαστικά ακάλυπτες τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών. Όχι μόνο δυσχεραίνεται ακόμα περισσότερο η παιδαγωγική διαδικασία, όχι μόνο αμφισβητείται το δικαίωμα των μαθητών με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και αναπηρίες να λαμβάνουν την αναγκαία στήριξη, αλλά πλέον καταργείται το δικαίωμα του κάθε μαθητή να φοιτά στο σχολείο της γειτονιάς του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνικοποίησή του, την εν γένει μαθησιακή του πορεία.
Όλα τα παραπάνω, εύλογα, προκάλεσαν τις έντονες αντιδράσεις των Συλλόγων Εκπαιδευτικών, των Συλλόγων Γονέων, που με παρεμβάσεις στο Υπουργείο Παιδείας, Περιφέρειες και Διευθύνσεις Εκπαίδευσης απαίτησαν το αυτονόητο, να εξασφαλιστούν οι παιδαγωγικοί όροι, ώστε οι μαθητές να έχουν τη μόρφωση που δικαιούνται και οι εκπαιδευτικοί να μπορούν να επιτελέσουν παιδαγωγικό έργο».
