Ο Γεώργιος Δαΐκος, διακεκριμένος πανεπιστημιακός γιατρός και θεμελιωτής της λοιμωξιολογίας στην Ελλάδα, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 107 ετών. Γεννημένος το 1918 στη Ζαχάρω, ακολούθησε μια πορεία που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στην επιστημονική κοινότητα αλλά και στην κοινωνία.
Απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής Αθηνών το 1940, ειδικεύτηκε στην Παθολογία και μετεκπαιδεύτηκε σε κορυφαία αμερικανικά πανεπιστήμια, στο Χάρβαρντ και τη Βοστώνη. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1952, ανέλαβε θέσεις σε μεγάλες νοσοκομειακές κλινικές και έθεσε τα θεμέλια για την ανάπτυξη της Λοιμωξιολογίας, ιδρύοντας και την πρώτη οργανωμένη μονάδα στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα».
Ιδιαίτερης σημασίας ήταν η συμβολή του στην ίδρυση της Εταιρείας Ιατρικών Σπουδών το 1961, ενώ αναγνωρίστηκε για την προσφορά του με τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή και τη διάκριση «Αλκμαίων». Η επιστημονική του δράση συνοδεύτηκε από έντονη κοινωνική προσφορά στη γενέτειρά του, τη Ζούρτσα (Νέα Φιγαλεία), όπου στήριξε έργα πολιτισμού και θρησκευτικής κληρονομιάς, προσφέροντας και την περιουσία του για την αναστήλωση της ιστορικής Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου.
Ανακηρύχθηκε Επίτιμος Δημότης του Δήμου Ζαχάρως – Φιγαλείας, αφήνοντας πίσω του μια πλούσια κληρονομιά επιστημοσύνης, ανιδιοτελούς προσφοράς και αφοσίωσης στον άνθρωπο.
